Aktywnie po zdrowie

Zabawy w wodzie, w rękawkach

Tadeusz Staniszewski
Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Kontakt z wodą, pływanie uodparnia organizm dziecka, umożliwia zdobycie nowych doświadczeń, przełamuje barierę strachu, a przykład ćwiczących rodziców jest najlepszym bodźcem dla dziecka do naśladowania. Zabawy w wodzie powinny odbywać się pod opieką dorosłych, a głębokość wody nie powinna przekraczać 1 metra.

Holownik

Z dzieckiem należy ostrożnie wchodzić do wody, trzymając je mocno za obydwie ręce. Dziecko musi mieć pewność, że jest mocno trzymane. Gdy dziecko przyzwyczai się już do nowego środowiska, dorosły - jak duży ''holownik'' - idąc tyłem po dnie, zaczyna ciągnąć malutki ''statek'', cały czas trzymając dziecko za obydwie ręce. Z upływem czasu ''holownik'' może pływać coraz szybciej.

Lustro

Bardzo delikatnie, po uprzedniej zapowiedzi, należy puścić ręce dziecka, aby zorientowało się, że rękawki utrzymują je na powierzchni wody. Gdy dziecko przyzwyczai się już do tej nowej sytuacji, można pobawić się w lustro. Rodzic wykonuje różne ćwiczenia rękami, a dziecko próbuje naśladować te ruchy. Powinny to być obustronne ruchy ramion w bok, w przód, w tył i najtrudniejsze, ale bardzo ważne, ćwiczenie - przyjęcie pozycji ''na baczność'', czyli opuszczenie rąk wzdłuż tułowia.

Okręty

Kiedy dziecko oswoi się z rękawkami i będzie się w nich czuło swobodnie i bezpiecznie, można nauczyć je chlapania nogami z przodu i z tyłu - w leżeniu w wodzie na plecach i na brzuchu. Przy tym ćwiczeniu trzeba szczególną uwagę zwrócić na wysokie unoszenie bioderek u dziecka - bioderka powinny znajdować się prawie pod samą powierzchnią wody. Zabawa: na hasło ''okręt wpływa do portu'' dziecko chlapie nogami z tyłu, starając się na brzuchu dopłynąć do dorosłego, natomiast na hasło ''okręt wypływa z portu'' dziecko chlapie nogami z przodu (przed sobą) i na plecach odpływa od dorosłego.

Zabawy z piłką

Wprowadzenie do zabaw w wodzie piłki lub innych nietonących zabawek skieruje uwagę dziecka na zabawkę, dzięki czemu zapomni ono o środowisku, w którym się znajduje. Początkowo należy z małej odległości rzucać do dziecka piłkę, starając się, aby piłka uderzyła o wodę przed dzieckiem. Im więcej wody ochlapie twarz dziecka tym lepiej. Potem można przystąpić do trudniejszych rzutów i chwytów, np.: konkurs kto dalej rzuci piłkę lub czy dziecku uda się przerzucić piłkę ponad głową dorosłego itp. Najtrudniejszym ćwiczeniem na tym etapie powinny być próby kopnięcia piłki leżącej na wodzie. Dorosły powinien pokazać dziecku to dość trudne ćwiczenie.

Uwaga! Podczas zabaw w wodzie należy obserwować dziecko i jeżeli będzie miało gęsią skórkę lub lekkie nawet zsinienie warg, należy natychmiast wyjść z wody.

dzieci

rodzina

ruch

woda